Afgelopen vakantie besefte ik weer de kracht en noodzaak van een gezamenlijk verhaal. Het kwam door het lezen van het boek “Hoe gaan we dit uitleggen” van Jelmer Mommers. Zijn conclusie: We kunnen in onze huidige maatschappij nooit helemaal duurzaam leven en blijven onder de streep altijd een vervuiler; toch doen onze individuele keuzes er wel degelijk toe.
Jelmer Mommers is journalist van de Correspondent en zijn boek verscheen vorig jaar. Hij schrijft over de gevolgen van klimaatverandering en de rol die we als samenleving op ons kunnen nemen om de aarde leefbaar te houden. Het boek begint pessimistisch en het eerste scenario dat Mommers schets lijkt behoorlijk realistisch. In het jaar 2050 is de aarde 2,6 graden opgewarmd, de kloof tussen arm en rijk is wereldwijd groter geworden en Nederland heeft regelmatig te maken met overstromingen. Toch eindigt het boek optimistisch en geeft een gevoel van ontspanning. We hoeven elkaar niet op individueel niveau de maat te nemen, maar mogen vertrouwen op de grote kracht van het kleine verschil.
Het accent van consumptieverandering ligt in de collectieve doorvertaling naar bijvoorbeeld politieke veranderingen. Juist samen zijn we verantwoordelijk dat onze planeet leefbaar blijft. Minder vlees eten, thuis kiezen voor groene energie en je reispatroon vergroenen. Al zijn het druppels op een steeds heter wordende plaat, het is wel degelijk nuttig om op individueel niveau ons in te zetten voor de planeet.
Hoewel Mommers niet vanuit een christelijke achtergrond schrijft, denk ik dat we als christenen toch een heel eind met hem mee kunnen denken. Onze individuele keuzes staan in het licht van de gehele samenleving en onze naaste ver weg. Niet omdat wij het zo goed kunnen doen, maar omdat God ons de mogelijkheden heeft gegeven om een inspiratiebron voor anderen te zijn.
Ik zie veel individuele christenen duurzame keuzes maken welke geïnspireerd zijn door hun geloof. Toch mis ik nog vaak dat gezamenlijke verhaal, waarmee we elkaar kunnen inspireren en de hoop van Gods nieuwe wereld ook echt naar de rest van de samenleving uitstralen. Kerken en andere gemeenschappen zouden juist voorop kunnen lopen in het klimaatdebat. Tijd voor actie.
