Ik ben dit jaar begonnen bij Climate Stewards als auditor om de CO2-uitstoot van organisaties te berekenen. Het verbaasde me hoeveel uitstoot bij organisaties van vliegreizen komen: gemiddeld 16%! Wereldwijd werd in 2019 2,5% van de uitstoot van koolstofdioxide (CO₂) toegeschreven aan vliegen. Dit klinkt misschien als een kleine hoeveelheid, maar dit kwam neer op 926 miljoen ton CO₂.
Er zijn verschillende wereldwijde programma’s om de impact van vliegen op het klimaat te beperken, zoals emissiehandelssystemen (ETS) en het CO2-compensatie- en reductiesysteem voor de internationale luchtvaart (CORSIA).
Emissiehandelssystemen
ETS’en zijn ontworpen om de CO2-uitstoot van industrieën en activiteiten met een hoge uitstoot, waaronder korte vluchten, te verminderen. Ze doen dit door een emissiequotum toe te staan, dat verkocht en gekocht kan worden en waarvan de grootte in de loop van de tijd afneemt. Deze regelingen vereisen geen compensatie van huidige of vroegere emissies, maar zijn wettelijk bindend en worden afgedwongen.
CORSIA
Internationale vluchten kunnen onder CORSIA vallen, dat momenteel vrijwillig is. CORSIA moedigt het gebruik van duurzame vliegtuigbrandstof (SAF) aan, maar classificeert ook sommige fossiele brandstoffen als “groen”. De uitrol van SAF staat nog in de kinderschoenen en veel van de groei van de luchtvaartindustrie zal CO₂-compensatie nodig hebben om de toegenomen uitstoot te compenseren. CORSIA heeft compensatieprogramma’s waar weinig informatie over te vinden is.
Compensatie
Twee derde van de grote wereldwijde bedrijven gebruiken CO₂-compensatie om klimaatneutraal te worden, waaronder producenten van fossiele brandstoffen, autofabrikanten en technologiebedrijven. CO2-compensatie is vaak goedkoper dan het maken van de veranderingen in deze bedrijven die leiden tot echte emissiereducties. Door te beweren dat emissies gecompenseerd zijn, krijgen bedrijven in feite een “vrijbrief om te vervuilen”. CORSIA vereist alleen compensatie van alles boven de nulmeting van 2019, waardoor maar een deel van de emissies van de luchtvaart worden gecompenseerd. Omdat het ook vrijwillig is, zijn sommige landen met een hoge uitstoot op dit moment niet verplicht om deze emissies te compenseren.
Opmerkingen van de auteur
Het was verrassend moeilijk om de informatie voor dit stuk te verzamelen.
De gepubliceerde details van de ETS’en maken niet expliciet duidelijk dat bedrijven hun activiteiten kunnen voortzetten zonder veranderingen aan te brengen om hun CO2-uitstoot te verminderen.
De bronnen over CORSIA waren verouderd en soms tegenstrijdig. Ik weet nog steeds niet zeker of het gebruik van SAF en fossiele brandstoffen met een lagere CO2-uitstoot betekent dat bedrijven een deel van hun vluchtemissies niet hoeven te compenseren.
Mijn belangrijkste zorgen over CORSIA zijn: de bewering dat vliegen kan blijven groeien; de afhankelijkheid van SAF die bij lange na niet in staat is om aan de marktvraag te voldoen; een herdefiniëring van sommige fossiele brandstoffen als “groen”; duidelijke ontsnappingsclausules voor het compenseren van bepaalde emissies; en het gebrek aan transparantie over de CO2-compensatieprogramma’s die deel uitmaken van de regeling.
De beste manier om de totale uitstoot van vliegen te verminderen is door minder te vliegen. Het gebruik van CO₂-compensatie zonder de totale CO₂-uitstoot te verminderen, is niet voldoende om de klimaatcrisis aan te pakken.
Samengevat en vertaald uit het Engels door Veraniek Veldstra
