Voordat ik bij Climate Stewards werkte was ik voorganger van een kerk. Die kerk staat in de Belgische Ardennen: een gebied waar de natuur adembenemend mooi is.
Gedurende mijn acht jaar als predikant sprak ik over allerlei Bijbelverzen die over de aarde, rentmeesterschap en de schepping gaan. Toch heb ik nooit de link gelegd tussen de verzen en actief zorg dragen voor de schepping om ons heen. Ik heb nooit stilgestaan hoe mijn acties – mijn consumptie en mijn ecologische voetafdruk – mijn naasten zouden beïnvloeden. Ik ben geroepen mijn naaste lief te hebben, ook als die aan de andere kant van de wereld woont.
Omdat ik zelf nooit het verband heb gelegd, heb ik de mensen in de kerk nooit geholpen het verband te leggen. Kun je hier iemand de schuld van geven? Misschien. Ik kan me niet herinneren dat het onderwerp ‘milieu’ ooit op de predikantenopleiding is behandeld.
Had ik dit zelf moeten ‘ontdekken’? Ja, waarschijnlijk. Mijn excuus is dat ik het erg druk had – bezig met het dienen van een jonge en groeiende kerk, met een geweldig grote diversiteit aan mensen die allemaal dol waren op de plek waar we woonden. Maar als ík ze niet vertelde over zorg voor de schepping … wie dan wel?
Misschien was het eind jaren negentig iets waar niemand in de kerk mee bezig was. Tegen het einde van ons verblijf in België had ik beter moeten weten.
Eenmaal terug in Engeland werden we lid van een kerk die wel over deze dingen sprak – er waren een handvol mensen in de kerk die de voorganger hadden aangemoedigd na te denken over dit thema. Dus er werd in onze diensten geregeld gesproken over de schepping en Gods verlangen dat we voor Zijn schepping zorgen. (Overigens, hoorde ik in deze kerk voor het eerst over A Rocha en Climate Stewards.)
Ik heb nu geleerd wat God hier en nu wil voor Zijn schepping, hoe Hij wil dat we ervoor zorgen en het koesteren, in plaats van misbruiken en uitputten.
Als ik terugkijk op mijn jaren als voorganger zou ik willen dat ik dit toen al had geleerd. Ik zou willen dat tijdens de opleiding of in de kerk iemand hier iets vanaf wist en mij over verteld had. Dus als je kerk nog niet over de zorg voor de schepping en het milieu praat, aarzel niet om met je voorganger hierover te praten. Misschien kun je zijn of haar ogen openen!
