‘Weg van de supermarkt?!’ was de titel van mijn blog voor Climate Stewards in 2016. In 2021 ben ik misschien nog wel langer weg van de supermarkt, ingegeven door mijn streven om lekker en gezond te eten. Ik wil weten waar mijn eten vandaan komt en ik wil het milieu zo min mogelijk belasten met verpakkingsafval. Ik gebruik een paar van mijn lokale ‘leveranciers’ als voorbeeld. Zuivel koop ik rechtstreeks bij de boer. Hij gebruikt glazen flessen, die ik steeds opnieuw laat vullen. Fruit en groenten van de groenteman gaan los in de tas, tenzij het om twee ons champignons gaat, want dat is niet handig. Gelukkig gebruikt de groenteman papieren zakken die bij het oud papier kunnen, of af en toe als snippers op de composthoop. Bij onze koffiebranderij wordt het meebrengen van eigen verpakking beloond met 10% extra bonen. De losse thee die er wordt verkocht zit in papieren zakjes. Gebruikte (losse) thee gaat op de composthoop, het zakje bij het oud papier. Bij de bakker haal ik brood in katoenen zakken.
Van plastic komt helaas de slager nog niet los. Het weinige vlees dat we eten, moet goed zijn. Bij mijn slager is dat zo. Elk pond gehakt wordt apart gedraaid. Maar dan komen de plastic zakjes tevoorschijn, liefst in een dubbele laag. Dus ook eigen verpakking mee naar de slager binnenkort. Dat wordt even wennen voor hem.
Een winkel wil ik in het bijzonder noemen: mijn kaas- en notenwinkel. Ik neem eigen bakjes mee en kaas kan in een bijenwasdoek. In de winkel levert dat positieve reacties op van andere klanten. De winkel wordt inmiddels overgenomen door de volgende generatie die serieus werk maakt van het terugdringen van (plastic) verpakkingen. Er zijn herbruikbare katoenen zakjes voor de verpakking van noten en er wordt nagedacht over herbruikbare kaasverpakkingen. Op diverse plaatsen in de winkel hangt de tekst: ‘neem gerust je eigen verpakking mee.’ Laten we die oproep ter harte nemen. Het is makkelijker dan je denkt en het went snel.
